Smutno mi...

To jest jak pisanie wiersza....każda pieszczota, jak słowo,  niesie dreszcze...nagły przebłysk...objawienie.. całość..słowo po słowie.. dotyk ..znaczy o wiele więcej..sens ukryty w głębi..pod powierzchnią.. TO... i wcale się tego nie wstydzę.. jestem świadoma swego ciała.. tak jak napisłam Trzykropeczce w mailu.. TO sprawia że zapala się we mnie światło..staję się urocza..urok.. iskierki w oczach..każdy to robi..nie byłam sama..wyobrażałam sobie.. ach..każdy sobie coś wyobraża.. lub kogoś.. poznaję siebie.. to jest sztuka..tak jak malarstwo, rzeźba.. dotyk  z szacunkiem.. kobieta to niezwykła tajemnica.. uczyć się z miłością.. kochać.. to jest poezja życia..

A dzisiaj mi smutno.. chce mi się wlewać w siebie ....WÓDKE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!