"Cud"

"Cud" Julian Kornhauser

Za oknami wiatr, miasto, tysiącletnia

rzeka. Za oknami wspomnienia, łzy, głód istnienia.

Czemu wypatrujesz w niebie

kochanych oczu, świetlnej struny ?

W każdym domu na wzgórzu brzmi muzyka

ciepła, dobrych słów i pieszczot. Nie odchodzą

drogi, ramiona, dachy. Kiedy podnosisz wzrok,

wszystko zdaje się być cudem narodzin,

nawet twoje zatopienie w lekturze,

nawet poduszka, na której skłoniłaś głowę.

Tak, cud poduszki z czterema rogami

zwróconymi ku przyszłości. Nagiej i iwolnej.